Il Mare



อยากฟังเรื่องรักขลังๆไหม

คุณเชื่อใจผมหรือเปล่า........

______________________________________________________________

ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรัก
ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก
แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก

ถ้าวันนี้คน 2 คน ต่างหมดรักกันไป
คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก
แต่เป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเอง

ที่ทำให้คุณปล่อยวางลงไม่ได้
ธรรมชาติของรักมักไม่ให้โทษกับใคร
เพียงแต่อาจจะปรุงแต่งให้หัวใจฟองฟู

จนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า
มีวันที่รักมาก็มีวันที่รักไปได้
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม
หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้

ในยามที่มันอยู่      เรามักหลอกตัวเองว่า
เพราะเรารักเขามาก      เขาคงเห็นความดี
ความตั้งใจของเรา และรักเราตอบบ้าง  ไม่มากก็น้อย...

และเมื่อเขาตอบรักของเรา
ความฟูของหัวใจมักทำ..   ทำให้เราก้าวล่วงไปถึงการยึดมั่น
ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา
เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่ง
ที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการ  นานเท่าที่เราปรารถนา

ความรู้สึกอันนี้แหละเป็นจุดเริ่มของ
ความเจ็บปวด    ทั้งมวล
เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ
ไม่ได้บอกว่ารักต้องลงเอยด้วย    ความเศร้าเสมอไป...

เพียงแต่ เขาจะอยู่...เขาจะไป...จะรักคุณมากขึ้น
คงเดิมหรือลดน้อยถอยลง
ก็จะเป็นเพราะคน 2 คน
ไม่ใช่ความต้องการของเราฝ่ายเดียวหรือเขาฝ่ายเดียว

ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก
แต่   ในความซับซ้อนนั้น    มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง
เพราะไม่ว่าสิ่งไหนหรือเรื่องอะไรสารพัน
ทุกอย่างล้วนอยู่ในกฎเดียวกัน

มันจะเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แปรสภาพแล้วก็จบลง
รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า
ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้

เพราะวันหนึ่งไม่เราก็เขาก็ต้องต้องตายจากกัน
สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า..
วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
สำคัญที่ว่าช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี
ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อยเราก็ยังมีอะไรดีๆให้เรานึกถึง
และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้

ถึงวันนี้จะร้องไห้ก็คงไม่กระไร
เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้
มีวันที่เลวร้าย..มีวันที่สวยงาม...มีวันที่ว่างเปล่า

สุขก็อยู่กับเราไม่นาน
ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน
สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป
ทุกข์ก็เป็นเฉกเช่นเดียวกัน

ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่าๆมอง....ให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตด้วย

_____________________________________

ปาฏิหาริย์ของความรักก็เกิดขึ้น ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลหรือที่มาที่ไป ทุกอย่างกลับสู่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง และครั้งนี้ เขาและเธอจะเดินไปด้วยกัน ในเวลาของปัจจุบัน โดยไม่มีอะไรมากั้นขวางได้อีก

ไม่มีความคิดเห็น: